علیرضا گرانپایه| شهرآرانیوز، همان روزهایی که مسی با یک ضربه کاتدار قاتلمان شد، درست وقتی کیروش و تیمش را برای جنگ آبرومندانهشان مقابل آرژانتین در جامجهانی۲۰۱۴ سردست گرفته بودیم، پسر جوان بیستودوسالهای در بوشهر به رؤیای آقایگلیاش در لیگ دستهاول فوتبال فکر میکرد! سال بعد علی دایی او را شکار کرد، درست مثل احمد نوراللهی از فولاد یزد؛ ولی او با احمد فرق داشت. نه فقط با نوراللهی که همهچیزش با بازیکنان دیگر متفاوت بود.
اولینبار با گل نزدهاش، با توپی که به تیرک خورد، رفت و نشست گوشه دل هواداران پرسپولیس. شهرآورد ۷۹، حمید درخشان، نجاتبخشترین تعویض دوران مربیگری خود را انجام داد. مهدی طارمی بهجای حمید علیعسگر به بازی آمد و چند دقیقه بعد ضربه برگردان را به تیر دروازه محسن فروزان، دروازهبان استقلال کوبید. هنوز کارگردان تلویزیونی صحنه آهسته را نشان نداده بود که با یک ضربه سر به محمد نوری پاس گل داد تا ورزشگاه منفجر شود؛ اما پاس گل هم نتوانست بهاندازه آن تیرک دروازه از قرمزها دلربایی کند. برد پرسپولیس در شهرآورد با یک پاس گل دیگر از جوان بوشهری اولین نقطهعطف فوتبالی او را رقم زد.
هرچند بیرون از زمین شاهد مثالآوردن از رفتار حاشیهای یک جوان شهرستانی تازهبهشهرترسیده در سرخابیها کار سختی نبود، ولی همانموقع فهمیدیم که استایل درون مستطیل سبزش شبیه هیچکدام از مهاجمان چند سال اخیر فوتبالمان نیست. قدمهایش را آنقدر شلخته برمیداشت که هر لحظه ترس ازدستدادن توپ و زمینخوردنش را داشته باشی، ولی بعدها دستمان آمد که توپ به پایش چسبیده است، همین گامهای بلند و سریع و نامنظمش، مدافعان را مجبور به خطا میکرد. طارمی استاد قراردادن مچش بین توپ و پای حریف بود؛ استاد پنالتیگرفتن. هرچه داورها چشمهایشان را برای شکار تمارضش تیز کردند، او سرکشتر شد؛ حتی VAR هم حریفش نشد تا در لیگ پرتغال به آقای پنالتی معروف شود.
۱۳پنالتی در طول یکفصلونیم، فوقالعاده است؛ گفتن از پنالتیگیرترین! بازیکن فوتبال بهاندازه لغتش عجیبوغریب است؛ بههمیندلیل شاید کسی تابهحال مهاجممان را براساس این قابلیت در جدولی مرتب نکرده است تا بتوانیم او را روی کاغذ بهترین دنیا بدانیم! معمولا برای یک مهاجم سرعتی و تکنیکی، توپهای روی هوا میشود ضعف اصلیاش، ولی برای طارمی نه! او بههماناندازه که میتوانست با ضربات بغلپای نرم و ناگهانی داخل محوطه جریمه دروازهبانان را غافلگیر کند، روی هوا با قد ۱۸۷سانتیاش مدافعان داخل ششقدم را هم اذیت میکرد. وقتی مهدی بیستوهشتساله بهترین گلزن سال۲۰۲۰ کشور پرتغال شد، بیشتر داغ دلمان تازه شد.
حسرت خوردیم از استعدادی که دیر به اروپا رسید، داستان ترکیهرفتنش با رامین رضاییان، برگشتش به پرسپولیس، محرومیتش، عکس با خانم بازیگر، پول تویجیبی میلیاردیگرفتنش از آقای عابربانک، حضورش در الغرافه قطر و دهها ماجرای حاشیهای دیگر را که مرور میکنیم، آه میکشیم از وقتی که تلف شد. از اینکه کاش همان روزهای اول درخشش در تهران، یکی دستش را میگرفت و از دل جشنهای افتتاحیه فلانبرند لوکس بیرون میآورد، گوشش را میگرفت و نمیگذاشت در پرسپولیس باند تفنگداران به راه بیندازند. سرنوشت باندشان را مرور کنید، رضاییان از الدحیل رفت، احمدزاده بهسختی به ترکیب اصلی فولاد میرود، مسلمان در سایپا تمام شده، ولی به طارمی لقب بهترین خرید فصل پرتغال را دادند!
استعداد ناب جنوبی که هرچند حواشی یقهاش را بارها در مسیر موفقیت گرفت، ولی زورش نرسید که او را زمین بزند، مثل دهها اسم دیگر که در فوتبال ایران، آمدند و رفتند و کسی هم به اسمشان هیچ پسوند «ترین» نچسباند؛ اما برای مهدی، سرنوشت متفاوت رقم خورد. شاید نتوان او را بهقطع بهترین مهاجم یک دهه اخیر فوتبال ایران نامید، ولی حتما مهدی طارمی در صدر فهرست بااستعدادترین فوتبالیستهای ۱۰ سال اخیر قرار خواهد گرفت. او قطعا مرد سال فوتبال ایران خواهد بود؛ با درخشش روزهای آخرسالش در لیگ قهرمانان. وقتی مقابل یوونتوس یک گل زد، در بازی برگشت یک پنالتی گرفت و البته با اخراجش صعود پورتو را به یک لحظه دراماتیک تبدیل کرد.